Με αφορμή την εκδήλωση του συνδέσμου φιλολόγων ΚΑΒΑΛΑΣ,
"μουσικοί διάλογοι ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ-ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ"...
Ευχαριστούμε για τα όμορφα ακούσματα των μεγάλων μας συνθέτων!!! ΄Εχουμε μεγάλη ανάγκη να χαρούν τα ώτα μας και ο θυμός μας. Από παντού ακούσματα άγρια , ξενόφερτα που γραντζουνούν και δεν χαϊδεύουν την ψυχή μας. Όσο άκουγα και απολάμβανα ,ένας προβληματισμός κλωθογυρνούσε στο μυαλό μου.Άραγε τα παιδιά μας πώς θα αντιμετωπίσουν ή θα τραγουδήσουν την προδοσία, το χωρισμό , την ξενητιά, το νανούρισμα, την πόλη τους , το δρόμο τους, τους ήρωες τους... Οι νέοι του ιντερνετ και της πολυθρόνας μπορούν να συγκινηθούν από το αεράκι της ψυχής τέτοιων εμπνευσμένων καλλιτεχνών;Άλλά και πώς θα προφέρουν το ''αγαπώ'';(agapw;)το ''φιλώ''(kiss;)το ''φεύγω''(fegw;)....
Κατ' αρχάς να συμφωνήσω ότι ήταν μαγεία η προχθεσινή βραδιά. Όμως, έχε εμπιστοσύνη! Και τα δικά μας παιδιά θα βρουν τους δικούς τους ευαίσθητους τρόπους να ψιθυρίσουν όλες αυτές τις στιγμές ζωής. Εγώ είμαι αισιόδοξη. Και να δεις που μπορεί να είναι κι ακόμη καλύτεροι από τους δικούς μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή